مقاله مدیریت استراتژیک منابع انسانی
مدیریت استراتژیک منابع انسانی توسط مرکز آموزش مجازی پارس منتشر شده است :
مديريت منابع انساني، انسان را به عنوان يك عامل حياتي و ممتاز براي بقا، رشد، رقابت و برتري سازماني مد نظر قرار مي دهد. عبارت است از مديريت و ادا ر ة استراتژيك و پايدار با ارز ش ترين دارايي هاي شركت يعني كاركنا ني كه در آنجا كار مي كنند و منفردا" در كنار هم به شركت در وصول به اهدافش كمك مي كنند. مفهوم مديريت منابع انساني، طي سه مرحلة زير تكامل يافته است:
١. مفهوم اولية خلق شده توسط نويسندگان آمريكايي در دهة هشتاد ميلادي.
٢. توسعه و تك م يل اين مفاهيم توسط نويسندگان انگليسي در اواخر د ه ة هشتاد و اوايل ده ی نود . آنها اغلب نسبت به قابليت اجرا و اخلاقي بودن مفهوم مديريت منابع انساني بدبين بودند
٣. شبيه شدن مديريت منابع انساني به مديريت كاركنان كه تا آن زمان مرسوم بود.
مديريت منابع انساني و مديريت كاركنان
گزارشات كاركنان دربا ر ة نتايج و دستاوردها نشان داد كه با اعمال رو ش هاي منابع انساني روابط سازماني سالم تر شده، اعتماد كاركنان به مديران بيشتر شده است و مديران به وعد ه هاي خود عمل كرده اند. به علاوه آن دسته از كاركناني كه با رو ش هاي منابع انساني ادا ره شده بودند، احساس امنيت بيشتري مي كردند و از شغل خود راضي تر بودند. مشخصاً وقتي كه مفهوم مديريت منابع انساني با مديريت كاركنان مقايسه م ي شود ، مشاهده مي گردد كه اين دو مفهو م تفاوتي با يكديگر ندارند فقط از برخي جهات از يكديگر متمايزند
مفهوم استراتژي: ( مدیریت منابع انسانی )
.jpg)
استراتژي كسب و كار به هماهنگي بين قابليتهاي نهفته و دروني شركت با محيط بيروني اش مي پردازد . سه مفهوم كليدي استراتژي عبارت است از:
- مزيت رقابتي: نصيب شركتي مي شود كه براي مشتريانش ارزش قائل ميشود.
- قابليت هاي متمايز : فرصت هاي فراروي شركت باري حفظ مزيت رقابتي به وسیله قابليت هاي آن تعيين مي گردد.
- هماهنگي استراتژيك : به معناي حداكثر كردن هماهنگي مزيت رقابتي يك شركت با قابليت هاي آن شركت و همچنين به معناي حداكثر كردن منابع
با فرصت های موجود در محيط بيروني است. مديريت استراتژيك را چنين تعريفك رده اند: (مدیریت منابع انسانی)
مديريت استراتژيك مجموعه اي از تصميم ها و اعمال است كه منجر به طراحي و اجراي استراتژي هايي مي شود كه براي حصول به اهداف يك سازمان مورد استفاده قرار مي گيرند . هدف اساسي مديريت استراتژيك منابع انساني، خلق قابليت استراتژيك از طريق تضمين و مطمئن شدن از اين نكته است كه سازمان از كاركنان ماهر، متعهد و باانگيزه براي تلاش در راستاي حصول به مزيت رقابتي پايدار برخوردار است. ايدة هماهنگي يا يكپارچگي استراتژيك كه گاهي از آن با نام “مدل سازگاركننده” ياد مي كنند، محور مفهوم مديريت استراتژيك منابع انساني ا ست.
سه نوع استراتژي س ازماني را معرفي كرد ه اند. در سازمان هاي مدافع ، استراتژي منابع انساني به بهره گيري محدود از منابع بيروني ، ارتقاي كاركنان خود سازمان ، آموزش گسترده و اجراي يك سيستم پاداش كه بر انسجام دروني مبتني باشد، تأكيد مي كند. در سازمان هاي فرصت طلب استراتژي منابع انساني بر جذب نيرو از طريق بهر ه گيري از تكنيك هاي پيچيدة گزينش و جذب نيرو تأكيد مي كند.در سازمان هاي تحليل گر كه به دنبال كسب منافع و مزاياي هر دونوع بالا م يباشند، استراتژي هايمنابع انساني معمولاً متنوع تر يا تركيبي اند.
استراتژي منابع انساني بايد توسط مديريت ارشد يك سازمان طراحي و خلق شو د . آنها بايد كاملاً به اين استراتژي ايمان داشته باشند و گرنه در عمل جواب نخواهد داد. به طور كلي هدف از اجراي استراتژ ي هاي توسعة سازماني پذيرش روشي منسجم و برنامه ريزي شده براي افزايش اثربخشي سازماني است . استراتژي هاي تغيير فرهنگ براي تغيير وضعيت فرهنگي موجود سازمان و تبديل آن به وضعيت فرهنگي مطلوب طراحي و اجرا مي شوند. يكي ازشناخته شده ترين ابزارهاي ارزيابي فرهنگ، پرسش نامة ايدئولوژي سازما ني است كه با چها ر هدف(قدرت، نقش، وظيفه، فرد)
روابط كاري بين مديران و كاركنان عاملي است كه مي تواند اثري بسزا روي ميزان افزايش اثربخشي سازمان داشته باشد
نگرش مديريت استراتژيك منابع انساني به جذب كاركنان (مدیریت منابع انسانی)
مديريت منابع انساني در مقايسه با مديريت سنتي كا ر كنان، تأكيد بيشتري روي كاركنان ي دارد كه ديدگاه ها و رفتارهايشان با ديدگاه ها و تفكرات و باورهاي مديران همخوان است.توسعة استراتژيك منابع انساني به مسائلي چون ايجاد يك سازمان پويا (يادگير) و فراهم آوردن فرصت هاي آموزش و پرورش و يادگيري كاركنان به منظور بهبود عملكرد سازماني ، گروهي و فردي مي پردازد.
