مقاله فن سخنوري
فنون سخنوری (البته کوتاه و خواندنی) موارد مهم و کلیدی دیگری خدمت شما ارائه می‌شود:
1. فن سخنوری: در سخنوری از كسی تقلید مكنید و به طبیعت خود باشید. [هر کس بیان خاصی دارد که این نحوه سخن مختص اوست. سعی کنید موارد کلی که سخنرانی شما را تضعیف می‌کند، برطرف کنید، اما هیچگاه در ایراد سخن، سعی نکنید از کسی تقلید کنید. در عوض همت خود را برای رعایت قواعد و برطرف کردن نقاط ضعف، جمع کنید]
2. فن سخنوری : بهترین سخنور آنست كه در سخن گفتن قصد سخنوری نكند. یعنی نیتش جلوه كردن در سخنوری نباشد و حواس خود را همه مصروف انجام وظیفه كند. [کسانی که خود را به آب و تاب می‌اندازند و برای ارائه یک مطلب و یا یک موضوع، سر و صدای زیادی ایجاد می‌کنند و سعی می‌کنند فن خطابه خود را به رخ مخاطب بکشند، برای شنوندگان، دلزدگی ایجاد می‌کنند. سعی کنید آنچه قرار است بگویید، به راحتی و بدون تکلف و سختی به مخاطبتان برسانید.]
3. فن سخنوری : هر وقت سخنوری در پیش دارید، قبل از آن تن یا روح خود را خسته مكنید. [خستگی علاوه بر اثر گذاری روی سلول‌های مغز و جلوگیری از تمرکز کافی، روی قیافه و حتی صدا، اثر می‌گذارد و به همین نسبت از جذابیت سخن، می‌کاهد. یادمان باشد که افسرده دل افسرده کند انجمنی را]
4. وقتی كه در حضور جماعت برای سخنوری حاضرمی‌شوید، هیأت خود را درست و به قاعده بسازید. [اولین چیزی که یک مخاطب از شما می‌بیند، هیئت و وضع ظاهری است. همان طور که جلد زیبای یک کتاب، انسان را به سوی آن می‌کشاند و یا قیافه فیزیکی و جذابیت یک خودرو باعث می‌شود در قدم اول، مخاطب به سمت آن جذب شود، در سخنرانی نیز، قدم اول آراستگی و جذابیت ظاهری است. البته این بدان معنا نیست که پوشش گرانقیمتی داشته باشیم و یا بیش از حد و غیر معمول به آراستن خود بپردازیم.]
5. هنگام سخنوری اگر حواستان پریشان باشد، اندكی تأمل كنید تا حواس بجا بیاید شتاب مكنید نفس بكشید آرام پیش بروید. [مکث کوتاه و چند لحظه ای در هنگام ایراد سخنرانی، به جلب توجه و حواس جمعی مخاطبان نیز کمک زیادی می‌کند.]
6. بدون اینكه تذلل كنید، نسبت به شنوندگان مؤدب و متواضع باشید چیزی مگویید دلیل بر این كه آنان را نادان می‌پندارید .اصرار نداشته باشید كه ایشان را در خبط و خطا قلم بدهید و اثبات تقصیر برای ایشان بكنید غرور و خودپسندی منمایید. [بیشتر راه های صحیح را به آنها معرفی کند و سعی نکنید روی اشتباهات، پافشاری زیادی کنید. خصوصا اگر در حال حاضر به این مساله اشتباه گرفتار باشند. باید طوری سخنرانی کنید، که بفهمند کارشان اشتباه است و بیشتر روی راه کارهای درست و صحیح تکیه کنید و در سخنرانی آن ها را محاکمه نکنید]
7. در سخنوری ظرفیت شخصی بخرج مدهید. كلیات بگویید و اگر ناچار با كسی طرف شدید در عین محكم و استوار بودن ملایم، متین و عاقل باشید. [با افراد کم ظرفیت، بگو مگو نکنید. سعی کنید با متانت و بزرگواری و در نهایت تعقل از آنها گذشت کنید. امام علی علیه السلام می‌فرماید: أَوَّلُ عِوَضِ الْحَلِیمِ مِنْ حِلْمِهِ أَنَّ النَّاسَ أَنْصَارُهُ عَلَى الْجَاهِل : اولین بهره انسان صبور و بردبار از صبرش این است که مردم یاور او می‌شوند بر علیه کسی که نسبت به او جهالت کرده است.]
