آشنایی با تصویر سازی
تاریخچه تصویرسازی :
تصویرسازی به طور معمولی در ارتباط با پیدایش صنعت چاپ و نشر می باشد. تصویرسازی های کتاب مربوط به قرن میانی، با نام illumination به ندرت به روش دستی کشیده می شود. با اختراع صنعت چاپ در قرن 15 و بیشتر شدن کتاب ها، تصویرسازی بیشتر با گرآورسازی انجام می گرفت. در اول قرن 18 روزنامه ها و مجلات فروش زیادی و کتاب های تصویرسازی شده تبدیل به رسانه در اروپا جهانی شدند.
تصویر سازی چیست ؟
تصویر سازی از شاخه های کاربردی هنر می باشد که تصویرگر برای بیان ایده ها و دریافت خود از عناصر تجسمی به بهترین شیوه سود می برند. در دنیای دیگر از معاصر، هنر دیگر معنای گذشته خود را ندارند. یکی از شاخه های جدید و البته جالب امروز در دنیای هنرهای تجسمی، رشته تصویرسازی یا تصویرگری است.
رشته تصویرسازی نماد جدید و مربوط به عصر معاصر است. در زمان قدیم هنرمندان به امور نقاش، نگارگر، مجسمه ساز، حجار، قلم زن و ... می نامند. با پیشرفت آثار مکتوب شبیه کتاب و رساله حرفه تصویر سازی توانست به موقعیت خود دست یابد و توانست در قالب متن ها ادبی، حماسی و مذهبی و علمی و ... به حیات خود ادامه دهد.
انواع تصویرسازی :
هنر تصویرسازی را به دو بخش تصویرسازی داستانی و تصویرسازی تبلیغاتی معرفی می نمایند.
انواع تصویرسازی شامل :
- تصویرسازان نشریات : تصویرسازان نشریات در روزنامه ها و مجلات بیشتر به عنوان کاریکاتوریست های اجتماعی سیاسی یا تصویرسازان خبری فعالیت می نمایند.
- تصویرسازان کتاب ها : تصویرسازان کتاب ها اغلب عنوان ها و موضوعات را به شکل طرح جلد یا زمینه های داستانی در کتاب های داستانی تصویر سازی می کنند.
- تصویرسازان تبلیغاتی : تصویر سازی اعلان های تبلیغاتی، آگهی های تجاری و تصویرسازی مربوط به بسته بندی محصولات مصرفی مانند مواد غذایی و دارویی بر عهده تصویرسازان تبلیغاتی است.
- تصویرسازان بنیادی و موسسات و نهادها : تصویرسازانی که پیغام های موسسات و نهادهای هنری و اجتماعی ، ورزشی ، علمی را به مخاطب خود می رساند.
- تصویرسازان بین المللی : در آثارهای تصویرسازان بین المللی نژادهای فرهنگی ، بومی، جغرافیایی ملت ها و کشورها به چشم می خورد.
تصویرگری چیست ؟
تصویرگری شغلی می باشد که در آن تصویرگر موضوعی یا نوشته ای را تصویر می نماید و در قالب آن موضوع و مطلب نقش می سازد. به همین علت تصویر گری با تصویر سازی متفاوت است.
به زبان ساده تری می توان گفت : کار تصویرگری عبارت است از تجسم دیداری یک موضوع، مفهوم یا احساس ، برای ارایه و دریافت بهتر آن.
تصویرگری اختلاف هایی نیز با هنر نقاشی دارد. به این صورت که تصویرگری، وابسته به متن یا وابسته به کاربرد آن است.
در صورتی که نقاشی این چنین نیست، هر چند که نقاشی هم در مواردی برای کاربردهای تعیین شده ای ساخته می شوند.
نقاشی بیان عواطف است که به عناصری مانند رنگ، کمپوزیسیون و .... وابسته است. شاخه مهم تصویرگری یک جریان ارتباطی است.
تصویرگری ارتباط بین نقاشی و گرافیک می باشد و سعی در افزایش دارد، اما نقاشی تک فریمی است.
تصویرگری برعکس نقاشی چارچوبی دارد و به علت هایی مانند ارتباط با مخاطب، محتوا و زمینه های متن و با توجه به بازار کار و هماهنگی بین مخاطب و تصویر باعث محدود شدن تصویرگری می گردد و باعث می شود آزاد بودن در کار از تصویرگر گرفته شود.
تصویرسازی آن است که برای یک متن یا موضوع داستانی سعی می شود تصویر سازی نمایند. به عبارتی دیگر تصویری که متن داستانی ترسیم می شود تمام کننده آن متن داستانی است.
در اصل وظیفه تصویرسازی کمک به ببننده برای بهتر متوجه شدن و هر چه بیشتر نزدیک شدن به داستان و روایت ها است.
در تصویرسازی نباید دقیقا همان چیزی که در متن آمده است یه تصویر بکشد، بلکه باید سعی شود قسمت هایی که به چشم نویسنده نمی خورد به او نشان دهد و این گونه است که می گوییم تصویرسازی کامل کننده داستان و یاری دهنده نویسنده است.
ریشه لغت تصویرسازی illustration از انگلیسی میانه سرچشمه گرفته شده از کلمه illustration که ریشه فرانسوی لاتین را داراست و به معنی روشنایی، روشنگری معنوی یا فکری است.
تصویرسازی جدید :
یک هنرمند تصویرگر از صورت های وسیع و تکنیک و سبک ها، از جمله نقاشی، کولاژ، مونتاژ، طراحی دیجیتال، چند رسانه ای و مدل سازی 3D استفاده می کند. بیشتر تصویرگران این دوره جدید به صورت مستقل کار می کنند. با توجه به هدف، تصویرسازی ممکن است پرمعنا، بسیار تکنیکی، سبک وار یا واقع گرایانه باشد.
زمینه های مختلف در تصویرسازی :
- تصویرسازی باستان شناسی
- تصویرسازی گیاه شناسی
- هنر مفهومی
- تصویرسازی مد
- گرافیک اطلاعات
- تصویرسازی فنی
- تصویرسازی پزشکی
- تصویرگری علمی
- طراحی فنی
و ....
خصوصیات تصویر سازی خوب :
1- درست و مستند بودن یک عکس رنگی یک فرد را به شوق می آورد. از این رو یک عکس رنگی (مثل عکس یک منظره، چهره یا فضای معمولی که هر روز آن را مشاهده می کنیم) جذاب تر از یک طرح سیاه و سفید می باشد.
طرح های رنگی انسان را با محیط بیشتر روبرو می کند و به اندازه یک عکس واقعی موثر هستند. علاوه بر آن، طرح ها به سبب نیروی خاطر انگیز بودن خود ، بیشتر در کتاب های کودکان ارایه می شوند. مانند برچسب ها که اساسی ترین مفهوم ها را به شکل نمادین، برجسته و ساده بیان می کند.
2- زمانی که ایجاد کردن یک تصویر با علاقه و اهداف اطلاعاتی دقیق باشد، یک طرح رنگی می تواند از عکس اثر بخش تر محقق گردد.
طرح ها بیشتر روی جزئیات تایید بیشتری دارند و عنصرهای مهم را دقیق تر نشان می دهند، حتی اگر سیاه و سفید یا تشکیل شده از چند خط ساده باشند. گاهی وقت ها تصورات مفهوم و اطلاعات یک طرح برای یک شخص آسان تر است فهمیدن یک عکس است.
3- تصاویر باید واضح باشند یعنی آن چه در متن آمده است. تصاویر باید دقیق باشند و به پیچیدگی ها بیافزاید. از این رو طرح ها از عکس ها موثرترند.
طراح می تواند یک طرح تمام از یک انسان یا یک شی را برجسته نشان دادن عناصری که نویسنده قصد آن را دارد آن ها را مشخص تر کند، ترسیم کند.
ویژگی های تصویرسازی کتاب کودک :
- با توجه به علاقه کوکان به رنگ و روحیات آن ها و پیدا کردن روانشناسی روحی کودکان در نقاشی
- تلاش در پرکردن فضای خالی جهان کودکان
- آشنایی با تصورات کودک از اشیا و طبیعت و مردم
- نوع دید و چشم انداز کودکان با توجه به تجسم آن ها
- دید از نگاه کودکان به دنیای اطراف
- تصویرسازی برای کودکان یکی از ویژگی های می باشد تا از این روش به دنیای عجیب و جالب کودکان وارد شوند.
مصورسازی چیست ؟
قبل از سال 1308 در کشور ایران، کودکان را مخاطب هنر و ادبیات قرار نمی دادند و این لازمه کودک بدون جواب می ماند. مصورسازی به معنی ایجاد تصویر برای نشانه های کودکان است. به این معنا که به عمل ایجاد تصویر تصویرساز می گویند ، نه نقاش. البته عمل مصور سازی به صورت پیکره سازی و پیکر انجام می گیرد، مصور را پیکرآرا و اگر با همکاری عکس و عکاسی انجام بگیرد مصور را عکاس هم می نامند.
آموزش تصویر سازی :
علاقمندان برای آموزش بیشتر و آشنایی با دوره تصویرسازی می توانند با دریافت پکیچ از مرکز آموزش مجازی پارس به مدیریت میثم شکری ساز و دریافت مدرک پایان دوره به کار تصویرسازی مشغول شوند و بازار کار خوبی را برای خود فراهم نمایند.
