آشنایی با اصول خیاطی لباس مردان و زنان بختیاری
امروزه تمایل به استفاده از لباس های سنتی در بین اقوام های کشور رو به کاهش است؛ باید توجه نمود که زنان عشایری کمتری نسبت به مردان تمایل به نپوشیدن لباس قوم خود دارند و زنان و دختران ایلیاتی هنوز تمایل زیادتری در پوشیدن لباس های سنتی خود نسبت به مردان دارند، اما با توجه به گسترش زندگی شهرنشینی، استفاده از لباس های سنتی و محلی در برخی از مناطق کشور، نسبت به گذشته کم رنگ تر شده است.
خرید دوره آشنایی با اصول خیاطی لباس مردان و زنان بختیاری
طراحی لباس مردان بختیاری چگونه است :
چوقا :
چوقا روپوشی به رنگ سفید است ، با خط های راه راه سیاه ، و بدون آستین و جلو باز که مردان بختیاری بر تن می کنند. اندازه قدی روپوش تا بالای زانو می رسد و اغلب در زیر روپوش یا همان بالا پوش پیراهن آستین دار می پوشند.
به خط های راه راه سیاه روپوش چوقا می گویند. خط های سیاه چوقا به صورتی است که خطوط سفید نماد سپنتا مینو (فرشته نیک) از پایین به بالا آورده شده است و خط های سیاه بیانگر انگره مینو (اهریمن) از بالا به پایین می باشد و نشان دهنده پیروزی های پایانی خوبی ها بر بدی هاست.
کارگران بختیاری و برزگرها در شمال شرقی دزفول دهی به نام لیوس ، روپوش های لیوسی نمونه پنبه ای بر تن می کنند. نزدیک به هشتاد سال قبل نمونه خوب و ریز بافت پشمی از روپوش یا چوقا را زنی از اهالی لیوس برای سالار بود، می بافد که بعد از آن روپوش را به چوقای سالاری مشهور نمودند.
از بین بهترین پشم ها، انعطاف ترین الیافی انتخاب شود که با صابون شسته شود. زنانی که می خواهند تافتن الیاف چوقا را انجام دهند ، باید ناخن شصت دست چپ خود را برای مدتی بلند گذارند. همیشه از یک نوع خامه برای پود چوقا استفاده می نمایند. گاهی وقت ها در بعضی موارد تار را از پنبه می گیرند. برای بافت چوقا که از نوع بافت ساده می باشد از دار خوابیده استفاده می نمایند. تکنیک بافت نیز همان تکنیک گلیم بافی می باشد ولی خیلی ریز بافت است و تار و پود نازک دارد.
شلوار دبیت بختیاری :
شلوار مشکی رنگ که به دبیت معروف است و مخصوص مردان بختیاری می باشد که پارچه این شلوار در کارخانه دبیت انگلستان تولید شده است.
ویژگی مشهود و برجسته این شلوار، دمپای بسیار گشاد شلوار است به صورتی که جذابیت خاصی به این شلوار می بخشد؛ پهنای دمپای این شلوار بیشتر بالای پنجاه سانتی متر است.
پوشیدن شلوارهای دبیت با کت نیز از سنت بختیاران است.
دوالی چرمی با عرض کم را بر روی کمر شلوار آویزان می نمایند.
به علت دست و پا گیر بودن شلوار دبیت ، این گونه شلوار نمی توانست شلواری مناسبی برای مردان کوهستان های بختیاری باشد و به احتمال فراوان در گذشته همانگونه که اکنون رسم است ، مردان بختیاری در زمان کار از شلواری متناسب تری استفاده می کردند؛ دو و نیم متر پارچه برای دوخت شلوار دبیت لازم می باشد.
کیفیت پارچه دبیت به علت رنگ ثابت و انعطاف پذیری می باشد. ولی در سال های پایانی نوع تقلبی این پارچه وارد بازار گردید که مارک همان پارچه اصلی را دارد اما پس از چند بار شستشو ، رنگ آن به زردی می رود.
طراحی و دوخت شلوار دبیت سخت نیست. در بیشتر مواقع کمر شلوار را با سه کش می دوزند تا نمای بهتری داشته باشد ، اما حالت دیگری برای دوخت کمر شلوار دبیت وجود دارد که به کمر چین معروف می باشد.
شلوار دبیت فقط یک جیب دارد که در سمت راست قرار می گیرد و با یک زیپ و یا چند چفت بسته می شود.
طراحی کلاه مردان خسروی بختیاری:
انواع طراحی کلاه مردان خسروی بختیاری به سه شکل است: کلاه بزرگ ، کلاه متوسط ، کلاه کوچک
کلاه بزرگ و متوسط به کلاه خسروی شناخته شده هستند.
کلاه خسروی سیاه رنگ است و از پشمی که لابلای مو های بز به وجود می آید ساخته می شود.
علاقمندان برای آشنایی با دوره آموزش اصول خیاطی لباس مردان و زنان می توانند با دریافت پکیچ آموزشی از مرکز آموزش مجازی پارس علاوه بر یادگیری ، مدرک معتبر پایان دوره هم دریافت نمایند.
آموزش آشنایی با اصول خیاطی لباس مردان و زنان بختیاری
نوع لباس زنان بختیاری
لچــک چیست ؟
کلاهی بر سر زنان بختیاری می باشد که آن را لچک می گویند. بر روی لچک منجوق دوزی شده است و دو بند از کنار گوش ها وجود دارد که برای ثابت نگه داشتن لچک روی سر استفاده می شود. در زمان های قدیم خانواده های که پولدار بودند زنانی وجود داشتند که جلوی کلچه را سکه دوزی می نمودند که جلوه زیبایی به لچک می داد و این نوع ، به لچک ریالی معروف بود.
شال بلند یا مینا (Meina) چیست ؟
مینا روسری از جنس حریر و ابعاد بسیار پهن به شکل مستطیل است و به شکل خاصی به سر میکنند مینا را با سنجاق محکم ، توسط بندی از یک سوی لچک به سوی دیگر آن از پشت سرشان می بندند که به آن سیزن گفته میشود.
زنان موهای جلوی سر خود را می بندند و از زیر لچک بیرون میآورند و در پشت مینا می پوشانند وآن موها را ترنه می نامند و با مهره هایی با رنگ های مختلف آن را تزئین میکنند که جلوه ویژه ای به زیبایی مینا می دهد.
تن پوش(پیراهن) زنان بختیاری :
تن پوش شبیه پیراهن مخصوص زنان بختیار است به نام جومه یا جوه این پیراهن اغلب دو چاک در اطراف کمر دارد و تا پایین کمر می رسد.
شلوار قری زنان بختیاری :
شلوار قری با چین های بسیار و بدون پاچه دوخته می شود و نیم تنه پایین بدن را پوشش می دهد. اصولا در بخش بالای شلوار قری جداره ای تشکیل می دهند و طناب باریکی و یا بندی از میان آن جداره عبور می دهند و شلوار قری به طریق همین بند و یا طناب باریک به کمر محکم بسته می گردد.
جنس شلوار قری از پارچه های مخملی بسیار رنگ شاد می باشد، جذابیت شلوار قری را چند برابر می کند . به گفته بختیاری ها (قر) به معنی پیچ و تاب است.
جلیقه
جلیقه (جلیزقه) از جنس مخمل روی پیراهن پوشیده میشود. زنان بازوبندی به دست می نمایند که با مهره های رنگی و سنگ تزیین می گردد. رنگ لباس زنان بختیاری برگرفته از طبیعت است. زنان و دختران جوان در لباس های خود از رنگ های روشن استفاده میکنند و رنگ لباس زنان مسن، تیره است به دلیل احترام به سن و سال آن ها.
آموزش دوخت لباس محلی بختیاری :
برای دامن بلند پنج الی دوازده متر پارچه به پهنای نود الی صد و ده سانتی متر دامن بلند دوخته و بخش بالای را به روش لیفته دوخته کش یابند ضخیم نموده گره می زنیم که برای پارچه عرض نود چین به عرض بیست سانتی متر پایین آن می دوزیم و روی قسمت بالا تزیینی کار می شود.
برای زیر پوش به یک متر پارچه با عرض صد و پنجاه متر نیاز است. برش باید به روش تونیک آستین کوتاه ساده باشد.
یک تکه پارچه مخمل برای نیم کلاه پشت سر به عرض صد و پنجاه سانت و طول سی و پنج الی چهل سانتی متر برش داده می شود و روی آن را با سنگ های تزیینی ، تزیین می نمایند و در گذشته از الماس های رنگی هم استفاده می شد بعد یک تکه پارچه معمولی به صورت مربع ضلع های آن بین ده الی دوازده سانت باشد.
برش زده سه ضلع این مربع را به پارچه مخمل و یک ضلع آن را به روش آزاد برای پشت نگه داشته می دوزیم.
75 سانتی متر پارچه برای جلیفه متناسب است. جلیقه ساده با یقه هفت برش داده می شود که اغلب هم بلندی آن تا کمر می باشد.