دوره آشنایی با ماساژ ایرانی
دوره آشنایی با ماساژ ایرانی
از نظر پزشکان ایرانی ، ماساژ و حرکت جز اصلی ترین ارکان حفظ سلامتی ست. هدف از ماساژ ایرانی ، تنظیم درجه حرارت اصلی بدن و کمک به حذف مواد زائد از بدن ست. ماساژ ایرانی بر اساس شدت، سرعت،
مدت زمان و تکنیک های ماساژ، به پنج زیر گروه سخت، نرم، متوسط، مطلوب و تهاجمی تقسیم بندی میشوند. آنها ماساژ خاصی را برای گروه های خاص کودکان، زنان باردار، سالمندان و ورزشکاران توصیه می کنند.
در برخی موارد، اثرات این توصیه ها در آزمایشات بالینی مورد مطالعه قرار گرفته است؛ و تفاوت عمده اي که بين ماساژ ايرانی و ساير سبك هاي ماساژ وجود دارد اینست که ماساژور ايراني الزاما به شرايط فردي و
علت مشكل توجه خاص دارد و نه روش ماساژ .
دوره ماساژ ایرانی به بررسی چگونگی تاثیر ماساژ روی بدن میپردازد و شیوه های خاص مورد استفاده برای فرد میپردازد.
ماساژ ایرانی چیست؟
بالولینگ بعنوان یک ماساژ چند منظوره به انواع ماساژ آرام تنی، ورزشی، و سلامت نگر که توجه هات خاصی را نسبت به نداشتن کاستی ها روش های قبل از خود نموده است.
با اجرای یک سری مانورها و حرکات که به وسیله دست و پا، بر روی بافت های نرم بدن اعمال می نماید، می تواند اثرات را بر روی دستگاههای عصبی، عضلانی، گردش خون موضعی و عمومی،لنفاوی و تنفسی داشته
باشد. ماساژی که با فلسفه ریشه فرهنگ ایرانی که مبتنی بر علوم آناتومی، فیزیولوژی و دیگر علوم وابسته به پزشکی و تربیت بدنی می باشد. این سبک دارای دو گرایش میباشد.
اولین گرایش، اجرای ماساژ بدون کاربرد روغن است که این گرایش نیز خود به دو بخش بوسیله دست( مشت و مال) و دیگر به وسیله پا( پا مال) تقسیم می شود. دومین گرایش با کاربرد روغن به وسیله دست(ورز مال)
می باشد. که ماساژ دهنده می تواند با بکارگرفتن هریک از این دو بصوت جداگانه یا همراه باهم به اهداف مورد نظر خود دست یابد.
روغنی که از طریق منافذ پوست جذب می شود، نسوج نرم، بافت های سطحی و هم بند را گرم کرده و شدت جریان خون و لنف را در این نواحی افزایش می دهد. که این امر باعث کاهش جریان خون در عضلات و
بافتهای عمقی تر می شود. در نتیجه این انبساط و افزایش متابولیسم در بافتهای سطحی و به دنبال آن انقباض بجا مانده و کاهش در بافتهای عمقی تر، تعادل و تعادل گیرنده های اعصاب حسی و حرکتی این بافت ها مختل
شده و باعث عدم هماهنگی عصب و عضله دربدن می شود.
با استفاده از روغن بخاطر عدم اصطکاک لازم و لغزیدن دست امکان رسیدن و نفوذ به بعضی از بافتهای عمقی بدن نیز میسر نمی باشد و بافت های فیروزه شده و نسوج بهم چسبیده عمقی تحت تاثیر ماساژ قرار نگرفته
بصورت نقاط درد در جای خود باقی می مانند. در ماساژ روغنی بیشتر امکان حرکت و ایجاد فشار در طول عضلات وجود دارد ولی انجام حرکت در عرض عضلات و بافت های همبند به سختی امکان پذیر است.
