دوره حقوق بین الملل

دوره حقوق بین الملل خصوصی

حقوق بین الملل خصوصی، به شاخه ای از حقوق گفته می شود که موضوع اصلی آن بررسی حقوق مربوط به روابط اشخاص حقوق خصوصی در عرصه بین المللی است. تعارض قوانین که بعضا به آن حقوق بین الملل خصوصی نیز گفته می شود، روند تعیین قانون قابل اجرا برای حل اختلافات بین افراد ، شرکت ها و در برخی از سیستم ها دولت در برخی از روابط قراردادی خاص، در پرونده ها و معاملات چند حوزه ای را به عهده دارد. تعارض قوانین به ویژه حقوق بین الملل خصوصی را تحت تاثیر قرار می دهد، و به همین دلیل وجود قوانین که به این تعارضات رسیدگی کند ضرورت دارد. موضوع اصلی حقوق بین الملل خصوصی شامل سه مسئله اصلی وضعیت حقوقی بیگانگان، تقسیم جغرافیای اشخاص و مسئله تعارض هاست.

حقوق بین الملل خصوصی در بعضی از جنبه های شبیه به حقوق خصوصی داخلی و از برخی جنبه ها متفاوت از آن است. برای مثال زمانی که مسئله ضمانت اجرای موثر و حل مسئله باشد، مشابه با حقوق خصوصی داخلی است و در مورد منابع و زمینه روابط حقوقی با حقوق خصوصی داخلی فرق دارد. تسلط به مباحث حقوق بین الملل خصوصی برای افرادی که در این زمینه فعالیت می کنند و یا علاقمند به ورود به این مباحث هستند، با آموزش صحیح امکان پذیر است. در همین راستا، مرکز توسعه آموزش مجازی پارس با هدف دسترسی همه علاقمندان به آموزش سطح بالا، دوره حقوق بین الملل خصوصی را طراحی و ارائه می کند. با کمک مباحث و سرفصل های جامع این دوره با موضوعات مربوط به این شاخه از حقوق به خوبی آشنا خواهید شد.

حقوق خصوصی بین الملل چیست؟

حقوق خصوصی بین الملل ریشه در دوران باستان دارد. زمانی که موضوع تقسیم بندی ساکنان یک منطقه به وجود آمد تعارض بین قانون و مقررات نیز مطرح شد. با این حال این اصطلاح اولین بار در سال 1834 مطرح و به کار گرفته شد. با تغییرات اساسی و زیادی که در زندگی انسان ها به وجود آمده، سرعت رفت و آمد و داد و ستدها نیز تغییر قابل توجهی کرده است و همین موضوع باعث شده تا حقوق خصوصی صرفا به موضوعات داخل یک کشور محدود نبوده و در عرصه بین المللی نیز لازم باشد.

علم حقوق را در یک دسته ‌بندی به حقوق داخلی و بین‌ المللی خارجی و در یک تقسیم ‌بندی دیگر به حقوق عمومی و خصوصی تقسیم می‌ کنند. ترکیب این دو دسته اصلی باعث به وجود آمدن چهار رشته اصلی دیگر در حقوق می شود که عبارتند از: حقوق عمومی ، حقوق خصوصی داخلی، حقوق بین ‌الملل عمومی، حقوق بین ‌الملل خصوصی.

به مجموعه قواعد و مقرراتی که روابط حقوقی بین‌المللی اشخاص حقیقی یا حقوقی را با یکدیگر تعیین می کند، حقوق بین ‌الملل خصوصی گفته می شود. بنابراین، موضوعاتی از مرز یک کشور گذشته و به کشوری دیگر گسترش یابد در حیطه حقوق بین‌الملل خصوصی قرار می گیرد.

همانطور که اشاره شد، سابقه استفاده از اصطلاح حقوق بین ‌الملل خصوصی  به سال 1834 میلادی می رسد. در آن زمان یک فرد حقوق دان به نام ژزف استوری این عنوان را مطرح کرد. زندگی این روزهای انسان ها، تنها به مرزهای یک کشور محدود نبوده و افراد با اهداف و انگیزه های مختلف با کشورهای دیگر در ارتباط هستند. موضوعات تجاری، فرهنگی، اقتصادی و غیره باعث شده تا کشورها با یکدیگر در تماس و تعامل باشند. همین مسئله ، باعث ایجاد اصطلاح تبعه و بیگانه در مباحث حقوقی شده است. تبعه به کسی گفته می شود که وابسته به یک کشور مشخص بوده و تابعیت آن کشور را داشته باشد؛ و بیگانه به فردی گفته می شود که با اجازه دولت میزبان، با یک هدف مشخص مثل راه اندازی کسب و کار و غیره برای مدت زمان مشخصی در کشوری به غیر از کشور خود اقامت داشته باشد.

با توجه به موضوعاتی که در بالا به آن اشاره شد، مسئله حقوق و تکالیف اتباع بیگانه موضوع مهمی است که باید برای آن قواعد و مقررات مشخصی وجود داشته باشد. به همین دلیل، حقوق بین ‌الملل خصوصی به منظور رسیدگی حقوقی زندگی بین ‌المللی افراد شکل گرفته است. تا زمانی یک فرد در کشور خود زندگی می کند با حقوق داخلی سر و کار دارد، اما زمانی که به نوعی با سایر کشورها در تماس و تعامل قرار گرفت،  حقوق بین ‌الملل خصوصی مطرح می شود.

هر کشوری قوانین مخصوص به خود را دارد و این ضوابط در مورد تبعه یا اتباع بیگانه موضوعات مختلفی را پوشش می دهند. این کار با این هدف انجام می شود تا افرادی که وارد یک کشور می ‌شوند، در صورت بروز اختلاف بتوانند به مراجع قضایی مراجعه کنند. اصطلاح تعارض قوانین در کشور آمریکا و کانادا استفاده می شود ، اگرچه در انگلستان نیز مورد استفاده قرار گرفته است. در بیشتر کشورهای دیگر ، به جای آن اصطلاح حقوق بین الملل خصوصی به کار می رود. تعارض قوانین معمولا به قوانین داخلی گفته می شود که بخشی از حقوق بین الملل نیستند و این تعارضات فقط وقتی شامل قوانین بین المللی می شود كه تعهدات پیمانی داشته باشد. برای کشورهایی که از اصطلاحات حقوق بین الملل خصوصی استفاده می کنند ، این موضوع از دوگانگی حقوق خصوصی / حقوق عمومی در سیستم های قانون مدنی آنها ناشی می شود. در این شکل از سیستم حقوقی ، اصطلاح حقوق بین الملل خصوصی به معنای توافق بر روی مجموعه حقوقی بین المللی نیست.

حقوق بین الملل خصوصی شامل چه منابع و موضوعاتی است؟

در حقوق بین الملل خصوصی، منابع و موضوعات مختلفی مطرح است. این موارد شامل عرف، منابع بین المللی، رویه قضایی بین المللی، عرف بین المللی، رویه قضایی، قانون و ... است . علاوه بر این منابع، موضوعات تعارض دادگاه ها، وضع بیگانگان، اقامتگاه و تابعیت نیز مطرح است. 

• تعارض دادگاه ها: زمانی که یک رابطه حقوقی، به دلیل وجود یک یا چند عنصر خارجی به دو یا چند کشور مربوط می ‌شود، به دلیل تفاوت حقوق داخلی در کشورهای مختلف، این مسئله به وجود می آید که قانون چه کشوری بر این رابطه حقوقی باید حاکم باشد. در حقوق بین ‌الملل خصوصی به قواعد مربوط به این مسئله، حل تعارض گفته می شود، که قانون حاکم بر رابطه حقوقی را معین می ‌کند. مواردی نیز وجود دارد که ارتباط عمل حقوقی با دو یا چند کشور باعث ایجاد تعارض در آنها نمی شود. در همه مواردی که تعارض قوانین مطرح است، درصورت اختلاف طرفین رابطه حقوقی، مسئله صلاحیت رسیدگی دادگاه کشورهای مربوط مطرح می شود. به این موضوع به اصطلاح تعارض دادگاهها گفته می شود که با بحث تعارض قوانین بسیار مرتبط است.
• تابعیت: به رابطه حقوقی، معنوی و سیاسی هر شخص حقوقی با یک دولت معین، تابعیت گفته می شود. تابعیت باعث ایجاد حقوق و برخی تکالیف برای افراد با یک دولت مشخص می شود. موضوعاتی مثل تغییر و از دست دادن تابعیت، چند تابعیتی، ارکان تابعیت ، مبانی و اصول تابعیت از جمله مواردی هستند که در مورد موضوع تابعیت مطرح می شوند.
• وضع بیگانگان: در یک دسته بندی کلی، افرادی که در یک شکور ساکن هستند به دو دسته بیگانگان و اتباع دسته بندی می شوند. بیگانه به فردی گفته می شود که تابعیت دولتی که محل اقامت اوست را ندارد و تفاوتی هم ندارد که آن شخص حقیقی یا حقوقی باشد، تابعیت دولت دیگری را داشته باشد و یا هیچ تابعیتی نداشته باشد، بیگانه محسوب می شود.
• اقامتگاه: به لحاظ حقوقی، محلی که یک شخص در آن قرار دارد، اقامتگاه یا مقر قانونی آن شخص محسوب می شود. اقامتگاه نشان می دهد که یک شخص با یک دولت معین رابطه مادی و حقوقی دارد، به طوری که آن شخص بدون در نظر گرفتن تابعیتی که دارد به خاک یک دولت مربوط می شود.

چرا مرکز توسعه آموزش مجازی پارس را انتخاب کنید؟

آموزش و بالا بردن سطح آگاهی از جمله موضوعاتی است که بیشتر افراد به آن علاقه دارند. هدف مرکز توسعه آموزش مجازی پارس، ارائه آموزش سطح بالا و به روز به افراد علاقمند به حوزه های مختلف از جمله حوزه موضوعات مربوط به حقوق است. این مرکز با بهره گیری از اساتید مجرب و با سابقه مباحث جامع و کاربردی را برای هر یک از دوره های ارائه شده در نظر گرفته است. دانش پذیران پس از پایان دوره به کلیه مباحث به روز مربوط به آن دوره آشنا شده و در پایان گواهینامه پایان دوره معتبر دریافت خواهند کرد. این موضوع به خصوص برای آن دسته از افرادی که داشتن مدرک معتبر پایان دوره برایشان اهمیت ویژه ای دارد، جز ویژگی های دوره های مرکز توسعه آموزش مجازی پارس محسوب می شود.